Nieuws
Zonneakkers, ons betoog.

Zonneakkers, ons betoog.

Onze reactie is van toepassing op alle voorliggende plannen.

De zonneakkers, na de windmolens eveneens een ingrijpend besluit dat voor veel inwoners een negatief effect heeft op hun leefomgeving. De reactie op de windmolens is nog dagelijks voelbaar en dan komen daar nu de zonneakkers bij. Wederom worden de meeste akkers ingericht in het veengebied. Wij vragen ons af hoe zwaar de belangen van de inwoners wegen.

In 2014 heeft de provincie het beleidskader ”ruimtelijke verkenning zonneakkers in de provincie Drenthe”. Daarin staat ook de ambitie van de provincie om voor 2020   60 -100 hectare aan zonneakkers in te richten. Met de plannen die vallen onder Zonneoogst en de twee plannen Daalkampen en Avebe die hier nog bijkomen, realiseert de gemeente Borger-Odoorn ruim twee keer de complete ambitie voor de provincie. Tel daarbij nog de opbrengst van de windmolens en wij vragen ons dan af waar dit goed voor is.

De verkenning beschrijft dat open landschappen zich minder goed lenen voor grondgebonden installaties. Ze adviseren daar nee tegen, tenzij een plan een iconische of kunstzinnige opstelling realiseert dat Drenthe als duurzame provincie op de kaart zet. Wij denken dat we wel kunnen stellen dat de huidige plannen daar op geen enkele wijze aan voldoen. Ook in natuurgebied moet er een meerwaarde zijn, ook daar missen wij de aansluiting.

Er wordt ook geschreven over de functiecombinatie, dit zou minder maatschappelijke weerstand geven. Te denken valt aan zonnepanelen als geluidswallen langs wegen, op vuilnisbergen, opvulling langs vliegvelden, op daken van woningen, schuren en kassen.

In het hoofdstuk over dat gaat over de balans tussen de productieplek en het afnamegebied wordt uitgelegd dat het economisch gezien de voorkeur verdient om substantieel kleinere akkers bij energieafnemers in de omgeving te realiseren zodat ook de postcoderoos haalbaar is. De energievraag zou de omvang van zonneparken moeten bepalen en de postcoderoos is leidend.  Een plan als Daalkampen botst hiermee. Dit plan wekt stroom op voor ongeveer alle groene stroom gebruikende huishoudens in de gemeente. Verder staat in de verkenning dat Initiatiefnemers ook geprikkeld zouden moeten worden om met de aanleg van zonneparken kwaliteit aan het landschap toe te voegen. Wij zien alleen een financiële prikkel, de SDE-subsidie, daar draait het allemaal om.

De zonnelader van de provincie beschrijft dat er bij grondgebonden installaties, die er pas zouden moeten komen als er op andere plekken dan de grond geen mogelijkheden meer zijn, sprake moet zijn van draagvlak. Ook Zonneoogst beschrijft dat draagvlak essentieel is voor een gedragen en succesvolle aanpak van duurzame energie omdat het juist daar op het gebied van de windmolens zo fout is gegaan.

Kun je spreken van draagvlak als er zoveel zienswijzen worden ingediend tegen een aantal plannen. Deze zienswijzen, zowel door bewoners als ander partijen ingediend, zijn behandeld en waar nodig zijn de bestemmingsplannen hierop wel of niet op aangepast. Maar zoveel zienswijzen moet toch een teken aan de wand zijn dat er in de aanloop naar het besluitvormingsproces iets echt niet goed is gegaan.  De behandeling van de zienswijzen heeft ook veel onbegrip en verder verlies van vertrouwen in de gemeentelijke overheid opgeleverd, indieners voelen zich totaal niet serieus genomen en blijven zich verzetten tegen de plannen. De opmerking ‘de slager keurt zijn eigen vlees’ is meermaals genoemd. De schrijvers van de bestemmingsplannen, de gemeente en de initiatiefnemers hebben er belang bij dat de plannen worden vastgesteld, hoe objectief worden zienswijzen dan behandeld?

De energievraag brengt ons bij de energielevering. Wij hebben daar al eerder vragen over gesteld, zowel schriftelijk als mondeling. De wethouder heeft zelf in 2017 in de media verklaard dat er sprake is van krapte op het elektriciteitsnet. Ook nu is te lezen in het NRC dat het elektriciteitsnet op knappen staat en er nog ca. 20 parken wachten op aansluiting. In Drenthe en Zuid Groningen kunnen vrijwel geen zonneparken meer worden aangesloten. Solarfield en Groen Leven geven aan dat zij tegen wachttijden aanlopen van nu al een jaar voor kleine initiatieven en zij verwachten dat deze problemen alleen maar groter worden omdat in het Noorden het dunste elektriciteitsnet van Nederland ligt. Tennet heeft aangegeven dat het minimaal 2 tot 5 jaar duurt voor zij kunnen voldoen aan het aanbod. Hoe gaat het college hiermee om, zou het niet beter zijn om plannen in overweging te nemen als er zicht is op een aansluiting?

Er zijn nog zoveel open einden, wat gebeurt er als de exploitatie niet van de grond komt of parken worden ontmanteld omdat er geen afnemer is voor de energie. Wie draait er op voor deze kosten?  Wat is er afgesproken in overeenkomsten tussen initiatiefnemers en grondeigenaren. Hoe voorkomt de gemeente dat parken worden doorverkocht? Hoe wordt er getoetst op de financiële middelen en de inrichting van bedrijfsstructuren.

Zoals gezegd, er zijn veel zienswijzen ingediend, ook door de Natuur- en milieufederatie, Drents Landschap en de provincie. Daaruit komt onder andere naar voren dat er over het algemeen te weinig en te laat overleg is gepleegd met de diverse organisaties en omwonenden over de invulling van de diverse plannen. De provincie heeft dit probleem inmiddels onderkent en hierover is afgelopen maandag gesproken.  De uitkomst is dat plannen met de samenleving moeten worden gerealiseerd. Het belang van draagkracht is ook weer als pijler genoemd.

Het is te veel om op alle zienswijzen onderdelen in te gaan maar een tweetal opmerking willen wij toch benoemen omdat die aansluiten bij onze zorgen over de gang van zaken:

  • “de keuze is ingegeven door grondposities en economische belangen”;
  • “er is door tijdsdruk geen zorgvuldige ruimtelijke afweging gemaakt”;

Zelf is Den Haag zijn er nu geluiden dat partijen weer zelfstandig na gaan denken en zich niet meer laten leiden door de diverse lobby’s. Onlangs is het manifest Democratisch Energie Initiatief onder uw aandacht gebracht, hieruit blijkt ook dat er steeds meer bekend wordt over de schaduwzijde van de energietransitie op de weg zoals die nu is ingeslagen. Er zijn veel alternatieven waardoor het mogelijk is om te zorgen voor een toekomst op deze aarde voor onze kinderen en kleinkinderen zonder dat ons landschap en daarmee onze woonomgeving wordt geruïneerd.

Voortschrijdend inzicht maakt dat wij ervoor pleiten om pas op de plaats te maken en de bestemmingsplannen op dit moment niet vast te stellen.

Deel dit bericht: